سلامت در سفر مهم‌ترين بخش يك سفر به‌شمار مي‌رود. سفرهاي هوايي ممكن است مشكلاتي را در پيش داشته باشند كه در اين مقاله به انواع مشكلات و مريضي‌ها و راه مقابله با آن‌ها و پيشگيري از وقوع‌شان مي‌پردازيم.

 سفرهاي هوايي هميشه بي‌دردسر نيستند. ممكن است مسافراني با بيماري‌هاي مختلف قصد سفر داشته باشند كه اين ممكن است براي ديگر مسافران خطرناك محسوب شود. گاهي ممكن است مسافران هيچ بيماري خاصي نداشته باشند، اما فشار سفر، استرس، نگراني‌ها، خستگي و غيره باعث شوند تا به آن‌ها حمله‌هاي عصبي دست دهد. اين موارد و خيلي مسائل ديگري كه ممكن است براي افرادي كه قصد پرواز به شهرها و كشورهاي مختلف را دارند اتفاق بيفتد را در اين مقاله بررسي مي‌كنيم و براي هر يك راهكاري پيشنهاد مي‌دهيم.

سلامت در سفر مهم‌ترين بخش يك سفر به‌شمار مي‌رود. سفرهاي هوايي ممكن است مشكلاتي را در پيش داشته باشند كه در اين مقاله به انواع مشكلات و مريضي‌ها و راه مقابله با آن‌ها و پيشگيري از وقوع‌شان مي‌پردازيم.

 سفرهاي هوايي هميشه بي‌دردسر نيستند. ممكن است مسافراني با بيماري‌هاي مختلف قصد سفر داشته باشند كه اين ممكن است براي ديگر مسافران خطرناك محسوب شود. گاهي ممكن است مسافران هيچ بيماري خاصي نداشته باشند، اما فشار سفر، استرس، نگراني‌ها، خستگي و غيره باعث شوند تا به آن‌ها حمله‌هاي عصبي دست دهد. اين موارد و خيلي مسائل ديگري كه ممكن است براي افرادي كه قصد پرواز به شهرها و كشورهاي مختلف را دارند اتفاق بيفتد را در اين مقاله بررسي مي‌كنيم و براي هر يك راهكاري پيشنهاد مي‌دهيم.

هواپيمايي‌ها اين حق را دارند تا از قبول مسافراني كه ممكن است احوال و شرايط‌شان در طول سفر بسيار بد شود، سرباز زنند. هواپيمايي‌ها درصورتي كه بدانند مسافري از يك بيماري يا شرايط فيزيكي يا رواني رنج مي‌برد، مي‌توانند از سازمان‌ها يا مشاورهاي پزشكي، درخواست كمك كنند. اين درخواست كمك درصورتي است كه بيماري‌هاي مسافران شرايط زير را بوجود بياورد:

  • ايجاد خطر براي امنيت هواگرد
  • ايجاد خطر يا اختلال در راحتي و آسايش مسافران يا كاركنان.

سفر هوايي در شرايط زير توصيه نمي‌شود:

  • نوزادان كمتر از ۴۸ ساعت سن
  • خانم‌هاي باردار، ۹ ماهه
  • افرادي كه از بيماري‌هاي زير رنج مي‌برند:
  • آنژين يا درد سينه. به‌خصوص بيمارهايي كه بايد در حال استراحت باشند
  • هرگونه بيماري عفوني واگيردار
  • بيماري‌هاي ناشي از كاهش ناگهاني فشار، پس از غواصي
  • افزايش فشار درون جمجمه‌اي
  • عفونت سينوس‌ها
  • حمله قلبي، به‌خصوص اگر به تازگي اتفاق افتاده باشد
  • انواع حمله‌هاي اخير
  • عمل‌هاي جراحي يا زخم‌هايي كه به تازگي اتفاق افتاده‌اند، مانند تروماي شكم، جراحي دستگاه‌هاي گوارشي، جراحي‌هاي كرانيوفيشيال و چشمي، جراحي مغز و چشم
  • بيماري‌هاي تنفسي مزمن و شديد
  • تنگي نفس
  • هواجنبي يا پنوموتوراكس كه هنوز درمان نشده است
  • كم‌خوني داسي‌شكل
  • بيماري‌هاي رواني، بجز آن‌هايي كه قابل كنترل هستند

ليست بالا كامل نيست، بنابراين هر بيمار بالقوه ديگري كه تحت درمان پزشكي است و از شرايط خود اطمينان كامل ندارد، بايد در اولين فرصت از پزشك عمومي توصيه‌هاي لازم را دريافت كند. قوانين هواپيمايي‌ها ممكن است با هم متفاوت باشند، بنابراين اگر بابت هر موردي ترديد داشتيد، حتما به بخش پزشكي فرودگاه مراجعه كنيد. وب‌سايت بسياري از خط‌هاي هوايي اطلاعات كاملي را در اين‌باره در اختيار افراد قرار مي‌دهد.

بيماري‌هاي عفوني

بيماري هاي عفوني

تحقيقات نشان داده‌اند كه بيماري‌هاي عفوني به‌ندرت در هواپيما منتقل مي‌شوند؛ زيرا هواي داخل كابين با دقت تمام كنترل مي‌شود. با اين وجود، ممكن است اين بيماري‌ها از طريق سرفه، عطسه يا تماس، بين مسافراني كه در كنار يكديگر مي‌نشينند منتقل شوند. درست مانند اينكه در اتوبوس يا قطار نزديك كسي بنشينيم.

خطوط هوايي اين حق را دارند كه به مسافران مريض احوال، به‌خصوص آن‌هايي كه مشكوك به بيماري‌هاي واگيردار هستند، اجازه پرواز ندهند. بيماراني كه بهبود يافته‌اند، اما همچنان نشانه‌هاي بيماري را دارند (مانند جاي آبله)، بايد يك نامه از پزشك خود داشته باشند كه سلامت كامل فرد را تاييد كند.

براي جلوگيري از انتقال بيماري‌هاي عفوني و واگيردار در هواپيما، مسافراني كه به‌طور كامل سلامت خود را بدست نياورده‌اند، به‌خصوص اگر تب دارند، بايد تا زماني كه به‌طور كامل بهبود نيافته‌اند سفر خود را به تاخير بيندازند.

اگر مسافري در سفر، معلوم شود كه به يك بيماري عفوني جدي واگيردار (مانند سرخك) مبتلا است، و ديگر مسافران نيز در خطر هستند، از طريق مقامات پزشكي شناسايي و كنترل مي‌شود.

جدول زير دوره‌هايي كه بيماري‌هايي عفوني قابليت انتقال دارند را در اختيار شما قرار مي‌دهد. اگر به مسافري مشكوك هستيد، حتما بايد دكتر آن‌ها را معاينه كند.

بيماري دوره انتقال
آبله مرغان  ۱ تا ۲ روز پيش از شروع يا حمله بيماري، تا زماني كه تمام زخم‌ها كاملا خشك شوند (معمولا ۵ روز بعد).
آنفولانزا  ۳ تا ۵ روز بعد از ديدن علائم و نشانه‌هاي بيماري. در كودكان تا ۷ روز به طول مي‌كشد.
سرخك  ۱ روز پيش از ديدن علائم (۴ روز پيش از حمله) تا ۴ روز پس از آن.
اوريون  ۷ روز پيش و ۹ روز پس از التهاب. بيشترين ميزان عفونت از ۲ روز قبل تا ۴ روز پس از بيماري وجود دارد.
سياه‌سرفه  اين بيماري در مراحل اوليه به‌خصوص در دو هفته اول بسيار عفوني و مسري است. پس از آن طي ۳ هفته به مرور كمتر و حتي بي‌اهميت مي‌شود.
سرخجه  ۱ روز پيش و حداقل ۴ روز پس از شروع بيماري. در اين دوره بسيار مسري است.
سل  حداقل تا دو هفته پس از شروع درمان موثر.

سل (Tuberculosis or TB)

 سازمان بهداشت جهاني (WHO) هشدار مي‌دهد كه سل، به‌صورت جهاني در حال گسترش و افزايش است. هرچند خطر انتقال آن در سفرهاي هوايي كم است، اما همچنان وجود دارد. طبق گزارش‌هاي ثبت شده، سرايت بيماري در پروازهاي بيش از ۸ ساعت امكان‌پذير است. خطر بيماري، با حضور مسافراني كه از كشورهايي با ميزان بالاي بيماري، افزايش مي‌يابد. پزشك‌ها بايد بيماران مبتلا به سل را كاملا آگاه كنند كه تا زماني كه بهبودي كامل (حداقل ۲ هفته پس از درمان كافي) را بدست نياورده‌اند، نبايد از هواپيما براي سفر استفاده كنند.

ترس از پرواز

 طبق تحقيقات، ۹ ميليون نفر در بريتانيا از پرواز مي‌ترسند و همين باعث از دست رفتن بسياري فرصت‌هاي شخصي يا حرفه‌اي مي‌شود. ترس، ممكن است از يك تجربه بد ايجاد شود؛ براي مثال يك پرواز بد، خبر بد هواپيماربايي يا خبر سقوط هواپيما. حمله‌هاي ترس نيز بسيار معمول و شايع هستند؛ براي مثال هيجان‌هاي ناگهاني و شديد، عرق كردن و لرزيدن. اين احساس ممكن است آنقدر شديد و وحشتناك باشد كه فرد از پرواز منصرف شود. ترس از دست دادن كنترل، ترس از پرواز را تشديد مي‌كند، اما ترس از آشفتگي، تروريسم، گير افتادن، فضاي بسته، و ارتفاع، همگي مي‌توانند عوامل موثر و تعيين‌كننده‌اي باشند.

چند پيشنهاد به افرادي كه ترس از پرواز دارند

  • با اينكه در كشورهاي پيشرفته، سفر با هواپيما امن‌تر از سفرهاي جاده‌اي و ريلي است، اما ترس از پرواز بسيار رايج و امري معمولي به‌شمار مي‌رود.
  • سعي كنيد حواس خود را با صحبت كردن با مسافران، تماشاي فيلم، خوردن يا مطالعه كردن پرت كنيد.
  • اگر صداي عجيبي شنيديد، به خدمه هواپيما بگوييد. اطمينان از اين صداها به شما كمك مي‌كند.
  • مراجعه به پزشك پيش از پرواز مي‌تواند شما را براي سفر هوايي مطمئن كند.
  • استفاده از برخي آرام‌بخش‌ها پيش از پرواز مي‌تواند موثر باشد، اما حتما بايد با مشورت با پزشك صورت گيرد.

رفتاردرماني شناختي (cognitive behaviour therapy)

تحقيقات اخير نشان داده‌اند كه رفتاردرماني شناختي مي‌تواند براي برخي موارد حاد موثر باشند. به كمك اين شيوه درماني، افراد از ترس يا ترس‌هاي خود آگاه مي‌شوند و مي‌توانند با راه‌هاي مختلف بر آن‌ ترس‌ها غلبه كنند.

امنيت در هواپيما

 اتفاق‌هاي سال‌هاي اخير دنيا باعث شده است تا امنيت هواپيما و فرودگاه‌ها بسيار بيشتر شود. با توجه به محدوديت‌هايي كه در حمل وسايل و مايعات به داخل هواپيما وجود دارد، مسافراني كه مجبوراند برخي داروها را طي پرواز استفاده كنند، بايد اين قوانين را نيز درنظر بگيرند. علاوه بر اين، به مسافران پيشنهاد مي‌شود كه تمام داروها و وسايل پزشكي ضروري خود را داخل چمدان قرار ندهند، مبادا چمدان‌ها گم شوند يا با تاخير به دست‌شان برسند.

  • مسافراني كه مجبور هستند براي دلايل پزشكي از سرسوزن استفاده كنند؛ براي مثال افراد مبتلا به ديابت يا برخي حساسيت‌ها، بايد بيماري خود را با نامه‌اي از دكتر (پيش از سوار شدن به هواپيما) اثبات كنند.
  • آماده‌سازي بسيار مهم است و توصيه‌هاي بيشتر را بايد از قبل، از هواپيمايي خود دريافت كنيد. بيشتر هواپيمايي‌ها سرويس‌هاي مشورتي مختلفي براي موقعيت‌ها و افراد مختلف دارند.

مشكلاتي كه طي پرواز بوجود مي‌آيند

دهيدراسيون

 زماني كه هواپيما در ارتفاع زيادي از زمين قرار دارد، رطوبت بسيار اندكي از خارج وارد هواپيما مي‌شود، درنتيجه هواي موجود در كابين هواپيما بسيار خشك است. كرم‌هاي مرطوب‌كننده به نرمي پوست و لب كمك مي‌كنند و اگر لنزها باعث آزار شدند، بايد آن ها دربياوريد و از عينك استفاده كنيد.

هيچ گواهي بر اين موضوع وجود ندارد كه اين هواي خشك باعث دهيدراسيون داخلي بدن مي‌شود. نوشيدني‌هاي كافئين‌دار باعث كم‌آبي بدن مي‌شوند، به‌خصوص زماني كه به اندازه كافي آب ننوشيد. مسافران بايد سعي كنند به اندازه كافي نوشيدني‌هاي مناسب بنوشند تا ادرار آن‌ها همچنان كم‌رنگ بماند.

ترومبوز (لخته خوني) سياهرگي عمقي (DVT)

 بي‌تحركي به مدت طولاني مي‌تواند منجر به كند شدن جريان خون و در نتيجه افزايش خطر ايجاد ترومبوز سياهرگي عمقي شود. لخته خوني معمولا در نيم‌تنه پايين شكل مي‌گيرد، بخشي از لخته جدا مي‌شود و به سمت ريه مي‌رود، جايي كه مي‌تواند منجر به آمبولي ريه شود كه مي‌تواند بسيار خطرناك و كشنده باشد.

عصبانيت پرواز

 اين اصطلاح براي وصف خشونت‌هاي فيزيكي يا رواني است كه طي پرواز و در هواپيما‌ها اتفاق مي‌افتد. اين مسئله كه از اهميت بسيار بالايي برخوردار است، به دليل شرايط بسته داخل كابين و درگيري اجتناب‌ناپذير با خدمه و ديگر مسافران بوجود مي‌آيد. اين خشونت‌ها ممكن است زماني كه هواپيما مجبور باشد براي تحويل دادن برخي مسافران دردسرساز زودتر از موعد فرود بيايد و آن‌ها را به دست قانون بدهد، ايجاد شود.

عصبانيت پرواز چيست؟

عصبانيت پرواز تنها يك دليل ندارد، اما احتمالا تركيب عوامل استرس‌زا و سيكل اتفاقات متعدد علت‌هاي اصلي آن هستند. از ديگر عوامل مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

  • اضطراب ناشي از بررسي امنيت فرودگاه و احساس از دست دادن كنترل؛
  • خستگي ناشي از كم‌خوابي، سفر طولاني، تاخير و غيره؛
  • كمبود فضا، محدوديت جا، تجاوز به فضاي شما كه ممكن است باعث ناراحتي و آزارتان شود؛
  • استفاده بيش از اندازه از نيكوتين؛
  • رفتار آزاردهنده ديگر مسافران. اين رفتارها ممكن است در موقعيت و جاهاي ديگر براي شما مهم نباشد اما در اين فضا بسيار به چشم مي‌آيند.

جت لگ يا پرواززدگي

 برخي پروازها الگوي خواب ما را تغيير مي‌دهند و بازگشت به حالت معمول و زمان محلي، زمان‌بر است (معمولا حدود يك روز). سفرهاي اروپايي معمولا نسبت به جاهاي ديگر قابل‌تحمل‌تر هستند، اما به‌هرحال اين اتفاق پيش مي‌آيد. تاثيرات جت لگ شامل اختلال در خواب، بي‌اشتهايي، حالت تهوع و گاهي استفراغ، تغيير در عادات روده (مانند يبوست)، كسالت، خستگي و عدم تمركز است.

  • يك پرواز راحت بسيار مهم است؛
  • اگر پيش از پرواز خسته هستيد، هرگز سفر نكنيد. حتما پيش از پرواز استراحت كنيد؛
  • توقف در ميان راه، در سفرهاي طولاني بسيار مفيد است؛
  • سعي كنيد در سفرهاي طولاني،  خواب‌هاي طولاني يا چرت‌هاي متعدد داشته باشيد؛
  • تا جايي كه مي‌توانيد (طي سفر) بدن خود را كشش دهيد تا از ورم كردن قوزك پا جلوگيري كنيد؛
  • به اندازه كافي آب بنوشيد و از خوردن كافئين (قهوه، چاي، شكلات) جلوگيري كنيد زيرا باعث دهيدراسيون مي‌شود؛
  • از انجام كارهاي سنگين در روز اول خودداري كنيد. براي خستگي‌هايي كه عصرها به سراغ شما مي‌آيد و بيدار شدن صبح‌هاي زود، كه ۵ روز يا بيشتر طول مي‌كشد، خود را آماده كنيد؛
  • با تغيير عادات غذا خوردن و خوابيدن طبق ساعات مقصد، روال جديدي را براي خود ايجاد كنيد؛
  • پس از رسيدن، براي كمك به شما قرص خواب مي‌دهند.

ارتفاع‌زدگي پس از فرود در ارتفاعات بالا

 ارتفاع ۲۴۰۰ متر، ارتفاع بالا محسوب مي‌شود. فشار داخل كابين‌هاي هواپيما برابر با فشار ارتفاعات بين ۱۸۰۰ تا ۲۴۰۰ متر است‌، بنابراين طي پرواز هيچ مريضي صورت نمي‌گيرد. فرودگاه‌هايي مانند فرودگاه آند و هيماليا ارتفاعات بالاي ۲۴۰۰ دارند، بنابراين افراد سالم ممكن است پس از رسيدن نشانه‌هايي از ارتفاع‌زدگي (مانند سردرد، حالت تهوع، تنگي نفس، و گيجي) را در خود ببينند. اين نشانه‌ها معمولا تا ۳۶ ساعت پس از رسيدن افزايش پيدا مي‌كنند. افرادي كه از قبل داراي مشكلات تنفسي يا قلبي هستند، احتمالا حين پرواز يا پس از رسيدن، نشانه‌هاي بيشتري را تجربه مي‌كنند. آگاه بودن از دليل اين علائم كه ارتفاع‌زدگي است، كمك بسياري به شما مي‌كند. بي‌آبي بدن  شرايط را بدتر مي‌كند.  افرادي كه به بيماري هيپوكسي مبتلا هستند، بايد پيش از سفر از توصيه‌هاي پزشكي بهره‌مند شوند. با تعيين درجه هيپوكسي، مي‌توانند پيش‌بيني كنند كه طي سفر دچار مشكلات بيشتري خواهند شد يا خير.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.